شناخت عوامل مؤثر بر تمایل کشاورزان به مشارکت در اجرای طرح یکپارچه‌سازی اراضی زراعی مورد: شهرستان خوسف

عدم یکپارچگی زمین­های کشاورزی در سطح کشور، دشواری­های فراوانی در استفاده‌ی مناسب از عوامل تولید و دستیابی به توسعه‌ی پایدار کشاورزی و روستایی به وجود آورده است.  بهره­برداری مناسب از عوامل تولید برای به فعالیت درآمدن امکانات بالقوه، اجرای کامل قانون یکپارچه‌سازی اراضی، تعاونی کردن تولید یا تجمیع  اراضی خرد و پراکنده، ایجاد قطعات اراضی مناسب برای تولید و تجمیع سرمایه­های انسانی و مادی پراکنده‌ی کشاورزان از راهبردهای اساسی و مهم در رسیدن به توسعه‌ی پایدار کشاورزی  و روستایی محسوب می‌شود. بدیهی است مشارکت کشاورزان در امر یکپارچه سازی اراضی زراعی می‌تواند زمینه‌ساز اهداف راهبردی مذکور باشد، قابل ذکر است کشاورزی خراسان جنوبی نیز با بافت سنتی و با واحدهای کوچک بهره‌برداری با مشکلات فرآینده‌ای روبروست. از این‌رو به منظور افزایش بازده تولید، مکانیزه کردنکشت، مصرف بهینه‌ی آب و بهبود مدیریت مزرعه، طرح یکپارچه­سازی اراضی زراعی در72 هکتار از اراضی زراعی  شهرستان خوسف، واقع در استان خراسان جنوبی اجراشده است. این تحقیق ضمن بیان ابعاد پذیرش کشاورزان، به بررسی عواملی که بر تمایل آنان به پذیرش و مشارکت در اجرای طرح یکپارچه‌سازی اراضی زراعیمؤثر می‌باشند، پرداخته است. تحقیق حاضر از نوع مطالعات کاربردی- توسعه‌ای و روش آن توصیفی- تحلیلی است. داده­های لازم از طریق دو نوع پرسشنامه (پرسشنامه کشاورزان و پرسشنامه کارشناسان)، مصاحبه، مشاهده و پرسشگری جمع­آوری و با استفاده از فنون آماری و نرم­افزارهای  Excel وSpss  مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است. نتایج تحقیق نشان می­دهد که بین متغیّرهای مستقل سن، جنس، شغل و میزان تحصیلات بهره­­برداران و تمایل آن‌ها برای مشارکت در اجرای طرح یکپارچه‌سازی اراضی زراعی رابطه‌ی معنی‌داری وجود دارد.